ممکنه عقلت حکم بده که فداکاری و ایثاری که در حق دیگری انجام دادی هم پنهانش کنی، هم فراموشش کنی، هم کتمانش کنی، هم نادیده بگیریش، هم انگار نه انگار.
بعد اون دیگری چه بدونه ایثارتو چه ندونه ممکنه باهات رفتاری داشته باشه که درخورِ خودت ندونی.
بعد ممکنه اون دیگری طردت کنه.
ترکت کنه،
یا حتی باهات رفتار بدی داشته باشه.
به هر حال تو اگه اون ایثارت برای دلت باشه برای خودت باشه برای عقلت باشه،
متوقع نخواهی بود و شرمنده هم نخواهی بود و ناراحت از درک نشدن هم نخواهی بود و
تعاملات با دیگران، اصلا آسون نیست.
برای زندگی، صبر و مناعت طبع لازمه و مدیریت و کنترل ِ درونیات.
برای خودت زندگی کن
تا مایوس نشی به این زودیا از دیگران حتی بهترین های زندگیت.
یکشنبه یکم مهر ۱۴۰۳ | ۶:۲۰ ب.ظ | یاســمن بــــــــهاری |
.: Weblog Themes By Pichak :.
