به هر که پناه بردم، خُرده خدایی بود، دلشکسته از تقدیر، در انتظار خدایی خداتر از خودش،
و من خرده خدایی بودم دلشکسته از تقدیر در انتظار خدایی خداتر از خودم.
اتفاقی نیفتاد
اینجا همه در تنگنا افتاده ایم
خدایانی خاموش خدایی از یاد برده در اندوه
یکشنبه چهارم شهریور ۱۴۰۳ | ۴:۴۵ ب.ظ | یاســمن بــــــــهاری |
.: Weblog Themes By Pichak :.
