دل کندن از قرارهای گفته و نگفته،

انتظارات و توقعات ریز و درشت از دیگران نداشتن و

چطوریه که فکر میکنم تصورات و فرضیات من درباره ی دیگران، عین واقعیته؟

یکی از تاثیرگذارترین خطاهای شناختی من بوده، همین تفکرات حدسی م.

حدس میزنم اینطوریه بعد باورش میکنم بعد براش انواع پاسخ ها می سازم و

و

و

همین طوریا میشه آدم گرفتار یه سری توهمات و غیر واقعی ها میشه.

حدسیاتم در مورد هر چیزی، یه درصدهایی میتونه صحت داشته باشه، اما کل واقعیت نیست.

دوست دارم دوستامو و سخته برام دور شدنام ولی

فعلا این بهترینه.

آدمها با دروغاشون دوست دارن، پذیرفته شن و بهشون چون و چرا نگی.

اینها هم صرفا حدسیات منه در مورد بخشی از تعاملات.

.

دلتنگی بهانه خوبی نیست برای برگشتن به بریده ها.

هر چیزی و هر ماجرایی دوره خودشو داره.

بعدش میشه یادگاری و تمام.

.

و سر جمع حس خوبی دارم به خودم، دنیام، خدام و باقی چیزا،

فعلا حس و حالم خوبه.

برم مهمونیِ یک دوست عزیز که به نظرم از بهترین هاست.



شنبه بیست و سوم تیر ۱۴۰۳ | ۸:۱۶ ب.ظ | یاســمن بــــــــهاری |