از زندگی تا مرگ فاصله یک اراده است، و از دستان من تا دستان او هم.

و در مسیر نامسیریِ این اراده، بی نهایت موانع.

مبدایی که مقصد است و در نمی یابیم و بی نهایتی از موانع خلق می شود.

.....

دنیای کوچک مشترک ما چه عجیب یکی است

و در عین حال در اوج شباهت ِ مطلق چه غریبه و بیگانه است با خودش.

شبیه بیگانگی ام با خودم در اوج یکی بودن با خودم.



پنجشنبه دهم اسفند ۱۴۰۲ | ۱۲:۴۳ ب.ظ | یاســمن بــــــــهاری |