قبل از این بخاطر عقاید مذهبی، کورانه، به کشور ایتالیا علاقمند بودم. علاقه ای از جنس خوش آمدن و حس خوش داشتن. بعدها بخاطر اینکه می گفتند مردم ایتالیا خیلی خوشگل هستند برایم جذابیت داشت.

چقدر بی اساس می تواند امیال و اشتیاق هایی در دل آدم شکل بگیرد، تحت تاثیر محیط.

شبیه علاقه کورانه ام به شیراز. هر چند وقتی به شیراز سفر کردم بیشتر از قبل، از مدل شهرش خوشم آمد. این خوش آمدن ِ تازه دیگر سلیقه ی خودم است. با این آگاهی که شهرهای بسیاری را هرگز ندیده ام.

چند فیلم از ایتالیا دیده بودم. از طرز حرف زدنشان بدم می آمد. حالا با چه معیار و ملاکی نمیدانم.

مذهب. در ایتالیا. فساد در ایتالیا. کلیساهای ایتالیا. اقتصاد ایتالیا.



دوشنبه بیست و هشتم آبان ۱۴۰۳ | ۳:۴۸ ب.ظ | یاســمن بــــــــهاری |